Παυλίδης > Αγγελάκας > Ύδρο

Αν με βάλεις να συγκρίνω της τρεις σημαντικότερες Ελληνικές μουσικές κυκλοφορίες της χρονιάς, τότε μάλλον το καινούργιο album του Παυλίδη παίζει χωρίς αντίπαλο. Η αλήθεια είναι ότι δεν του το είχα στα 48 του να κυκλοφορήσει μία τόσο «φρέσκια» δουλειά, αλλά με διέψευσε πανηγυρικά, υπογράφοντας μερικά από τα πιο σπουδαία τραγούδια της καριέρας του.

Ευχάριστη έκπληξη και ο Αγγελάκας, παρόλο που δεν μου αρέσει καθόλου το συναυλιακό σχήμα που έχει καθιερώσει τα τελευταία χρόνια (αυτό με τον μπαγλαμά). Η Γελαστή Ανηφόρα, συγκεντρώνει τραγούδια που έχει ηχογραφήσει, κυρίως στο σπίτι του, τα τελευταία πέντε χρόνια και είναι όλα τόσο εκκεντρικά όσο θα περίμενες και ίσως ακόμα περισσότερο.

Όσο για τους Κόρε Ύδρο, προσωπικά έχω συνηθίσει από αυτούς να κυκλοφορούν το καλύτερο album της χρονιάς και αυτή τη φορά δεν το κατάφεραν. Παραμένουν ωστόσο το σπουδαιότερο Ελληνικό συγκρότημα εκεί έξω, άσχετα αν δίνουν συναυλίες μια φορά στα τέσσερα χρόνια.