35χρονος Αυστριακός κρατάει φυλακισμένο στο υπόγειο του σπιτιού του 10χρονο αγόρι.
Ο Μίχαελ είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Αγαπητός στου συναδέλφους του και στους λιγοστούς φίλους του, ζει την καθημερινότητα του χωρίς να κινεί την παραμικρή υποψία. Πίσω από τις καλά αμπαρωμένες πόρτες της μονοκατοικίας του, όμως, το προσωπείο του πέφτει όταν αντικρίζει τον μικρό Βόλφγκανγκ. Η κάμερα ποτέ δεν δίνει το παρόν όταν ο Μίχαελ πραγματοποιεί τις ανατριχιαστικές πράξεις του και απλά αρκείται στην καταγραφή όλων των υπόλοιπων λεπτομερειών που στιγματίζουν την καθημερινότητα των δύο πρωταγωνιστών. Μία βόλτα στον ζωολογικό κήπο, ένα γεύμα ή μια συζήτηση. Αυτές οι μικρές λεπτομέρειες δίνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην ιστορία και σοκάρουν με την απλότητα και την φυσικότητά τους.
Έχοντας θητεύσει για χρόνια πλάι στον μεγάλο Μικαέλ Χάνεκε, ο Μάρκους Σλέινζερ δανείζεται φανερά κάτι από το αποστασιοποιημένο και άρρυθμο ύφος του δασκάλου του, παρακολουθώντας τούτη την διεστραμμένη ιστορία χωρίς ποτέ να παίρνει θέση. Είναι σημαντικό άλλωστε ότι ο παρόλο που γνωρίζεις απο την πρώτη στιγμή ότι ο Μίχαελ είναι ένα τέρας, δεν καταφέρνεις ούτε μια στιγμή να τον αντιπαθήσεις.
Χωρίς περιττούς μελοδραματισμούς και με μια διαρκώς ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, το Michael είναι μια άκρως ψυχρή καταγραφή (με ο,τι θετικό ή αρνητικό συνεπάγεται αυτό) ενός σκληρού και δύσκολου θέματος από έναν πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη που χειρίζεται με απόλυτη ψυχραιμία την ιστορία του αφήνοντας μεγάλες υποσχέσεις για το κινηματογραφικό του μέλλον. 4/5
Αύριο: Alois Nebel.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου