Ο δεκατετράχρονος Μπράντον σκοτώνει εν ψυχρώ στην τάξη του τον δεκαπεντάχρονο Λάρι γιατί εκείνος μια μέρα πιο πριν του πρότεινε να γίνει ο Βαλεντίνος του. Η Εισαγγελία προτείνει ο Μπράντον να δικαστεί σαν ενήλικας. Ποια είναι άραγε η πιο δίκαιη ποινή για έναν δεκατετράχρονο που σκότωσε προμελετημένα και χωρίς κανέναν δισταγμό τον συμμαθητή του; Γιατί να μην δικαιούται ένα μικρό παιδί μια δεύτερη ευκαιρία στην ζωή και αν τελικά την κερδίσει θα συμμορφωθεί ή θα παραμείνει ο ίδιος άνθρωπος και σαν ενήλικας; Όσο το κουβάρι του μυστηρίου ξετυλίγεται και μαθαίνουμε όλο και περισσότερα γι' αυτά τα δύο νεαρά παιδιά, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να απαντήσεις ξεκάθαρα στα παραπάνω ερωτήματα.
Θύματα τελικά και οι δύο ενός παρανοϊκού κόσμου ενηλίκων, όπου η εισαγγελέας πανηγυρίζει κάθε φορά που βλέπει από τις κάμερες ασφαλείας των φυλακών τον Μπράντον να ξυλοκοπεί τους συγκρατούμενους του, μια στρατιά αστυνομικών να κλειδώνει τα παιδιά του σχολείου, αμέσως μετά το τραγικό συμβάν, σε μια αίθουσα για να δουν τα Σαγόνια του Καρχαρία (!) και μία ένορκο να στέλνει επιστολή συμπαράστασης προς τον Μπράντον στον δικαστή και στον... Θεό.
Κρατώντας ψύχραιμη στάση, η Μάρτα Κάνινχαμ δεν παίρνει θέση πάνω στο ζήτημα που πραγματεύεται και αν κάπου τελικά η ταινία της δείχνει να σκοντάφτει ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι παίζει με κανόνες περισσότερο τηλεοπτικούς (παραγωγή του HBO γαρ) και λιγότερο κινηματογραφικούς.
Πρωτότυπος τίτλος: Valentine Road
Χώρα: ΗΠΑ
Χρονιά: 2013
Σκηνοθέτιδα: Μάρτα Κάνινχαμ
Τμήμα: Μικρές Αφηγήσεις
Βαθμολογία: 4/5
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου