Breaking Bad: Θεωρία Τελευταίου Επεισοδίου

Παρόλο που η πλειοψηφία όσων παρακολούθησαν το φινάλε του Breaking Bad πριν λίγες μέρες έμειναν απόλυτα ικανοποιημένοι από το τελευταίο κεφάλαιο της ιστορίας του Γουόλτερ Γουάιτ, υπήρξαν κάποιοι ελάχιστοι που θεώρησαν πως σ' αυτό το επεισόδιο όλα του ήρθαν κάπως υπερβολικά... βολικά. Διαβάζοντας την θεωρία του Γουόρεν Έλις στο Volture, θα κάνω μια προσπάθεια να την αναπτύξω λίγο περισσότερο και να σου εξηγήσω γιατί ο Χάιζενμπεργκ είναι ουσιαστικά ένας (αλά Μπάτμαν) μασκοφόρος εκδικητής και όσοι δεν αγάπησαν αυτό το φινάλε, μάλλον τόσα χρόνια παρακολουθούσαν λάθος σειρά.

Την στιγμή που ο γιατρός ανακοινώνει στον  Γουόλτερ Γουάιτ ότι έχει καρκίνο, πιθανώς μη θεραπεύσιμο, κάτι μέσα του αλλάζει. Μετά από την αναφορά του μπατζανάκη του Χανκ για το πόσο επικερδές είναι το εμπόριο μεθαμφεταμίνης, αρχίζει σιγά σιγά να ξυπνάει μία άλλη περσόνα. Στο έκτο επεισόδιο του πρώτου κύκλου και αφού έχει προηγηθεί, δύο επεισόδια πιο πριν, ο τραγικός θάνατος του Krazy-8, κανει την εμφάνιση του ο Τούκο, ο πρώτος απ' όλους τους επικίνδυνους εχθρούς που θα αντιμετωπίσει ο Γουόλτ κατά την διάρκεια της σειράς. Εκεί λοιπόν για να βρεθεί η λύση σε ένα κατά τα φαινόμενα άλυτο πρόβλημα, ο Γουόλτ δίνει για πρώτη φορά την θέση του στον Χάιζενμπεργκ, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Αυτό που ουσιαστικά πρέπει να συνειδητοποιήσεις, είναι ότι ο Χάιζενμπεργκ έχει λύσεις για όλα τα προβλήματα. Όταν δηλαδή ο Γουόλτερ Γουάιτ φοράει την μάσκα του Χάιζενμπεργκ, είναι ανίκητος. Είναι ο Σούπερμαν, ο Μπάτμαν και όλοι οι Avengers μαζί. Τα προβλήματα πάντοτε ξεκινάνε, όταν στις δραστηριότητες του Χάιζενμπεργκ παρεμβαίνει ο Γουόλτ. Ο Γουόλτ είναι αυτός που δεν ξέρει πως να αντιμετωπίσει την Σκάιλερ όταν αυτή μαθαίνει για την μυστική ζωή του, αυτός που η συμπάθεια του (αγάπη;) για τον Τζέσι τον εμποδίζει να βρει λύση στο πρόβλημα τις χρήσης των ναρκωτικών του δεύτερου, αυτός που δειλιάζει στις απειλές του Γκας. Ο Χάιζενμπεργκ όμως είναι αυτός που εκβιάζει την Σκάιλερ και μετακομίζει ξανά πίσω στο σπίτι του, αυτός που κάνει τα στραβά μάτια όταν η Τζέιν πεθαίνει, αυτός που πείθει τον Τίο Σαλαμάνκα να ανατιναχθεί και να πάρει μαζί του τον Γκας.

Κομβικό σημείο στη σχέση του Γουόλτ με την περσόνα του, είναι το αριστουργηματικό Ozymandias. Βλέποντας τον Χανκ να πεθαίνει, ο Χάιζενμπεργκ εξαφανίζεται και την θέση του καταλαμβάνει ένας συντετριμμένος Γουόλτερ Γουάιτ. Ο,τι ακολουθεί σ' αυτό και στο επόμενο επεισόδιο είναι οι σπασμωδικές προσπάθειες ενός αδύναμου ανθρώπου να βάλει μια τάξη στο χάος που έχει δημιουργήσει. Φυσικά αποτυγχάνει σε κάθε μια από αυτές, γιατί δεν υπάρχει πουθενά ο Χάιζενμπεργκ. Το μαχαίρι της γυναίκας του, η απαγωγή της Χόλι, η εξαφάνιση του στο Νιού Χάμσαιρ, η προσπάθεια του να συνδεθεί με οποιονδήποτε άνθρωπο, έστω με τον Έντ, όλα οδηγούν σταδιακά στον θάνατο του Γουόλτερ. Το θανάσιμο χτύπημα έρχεται στο μπαρ στο φινάλε του προτελευταίου επεισοδίου, όταν, τηλεφωνώντας στον γιο του για να τον ενημερώσει για το πακέτο με τα λεφτά που σκοπεύει να του στείλει, εκείνος τον απορρίπτει οριστικά, αναρωτώμενος γιατί δεν έχει πεθάνει ακόμα. Σε εκείνο το σημείο ο Γουόλτ τα παρατάει οριστικά και πεθαίνει. Τηλεφωνεί στην αστυνομία και αφήνει το ακουστικό ανοιχτό για να τον ανιχνεύσουν. Βλέποντας απρόσμενα στην τηλεόραση τον Έλιοτ και την Γκρέτσεν, ο Χάιζενμπεργκ ξαφνικά ανασταίνεται μέσα από το άψυχο κουφάρι του Γουόλτ. Μια μεγάλη ιδέα γεννιέται στο μυαλό του και αποφασίζει να επιστρέψει για ένα τελευταίο σχέδιο. Τώρα πλέον δεν υπάρχει ο Γουόλτερ, υπάρχει ο Χάιζενμπεργκ και χωρίς το βάρος του άλλου του μισού, όλα είναι δυνατά.

Ο Χάιζενμπεργκ λοιπόν επιστρέφει για να διορθώσει όσες εκκρεμότητες άφησε ο Γουόλτ και αυτή τη φορά δεν χωράνε λάθη στο σχέδιο του. Όλα θα πάνε όπως τα σχεδιάζει και αυτό το καταλαβαίνεις από την πρώτη σκηνή του Felina. «Απλώς, πήγαινέ με σπίτι.Θα κάνω εγώ τα υπόλοιπα.» λέει στον εαυτό του μέσα σε ένα καλυμμένο με πάγο αυτοκίνητο, προφανώς σε μια συνομιλία του Χάιζενμπεργκ με ο,τι έχει απομείνει από τον Γουόλτερ Γουάιτ (γιατί όπως θα φανεί παρακάτω, τελικά κάτι έχει απομείνει). Ξαφνικά τα φώτα της αστυνομίας που λαμπυρίζουν απ' έξω εξαφανίζονται, ο Χάιζενμπεργκ γίνεται αόρατος και όλα αρχίζουν να λειτουργούν υπέρ του. Με μια κίνηση κατεβάζει το καθρεφτάκι και πέφτουν τα κλειδιά του αμαξιού που μέχρι εκείνη τη στιγμή δυσκολευόταν να κλέψει. Με ένα χτύπημα του χεριού του στο τζάμι, διαλύεται ο πάγος που ο Γουόλτ θα προσπαθούσε επί ώρες να σπάσει ανεπιτυχώς. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να καταφέρει.

Το ότι είναι αόρατος θα το δούμε πολλές φορές μέσα σ' αυτό το επεισόδιο. Ο Έλιοτ και η Γκρέτσεν περνάνε από μπροστά του όταν μπαίνουν στο σπίτι τους αλλά δεν τον παρατηρούν. Το ίδιο συμβαίνει όταν συναντάει τον Τοντ και την Λύντια στο εστιατόριο ή όταν μπαίνει μέσα στο σπίτι της Σκάιλερ, χωρίς να τον αντιληφθουν οι αστυνομικοί που περιπολούν απ' έξω. Ο Χάιζενμπεργκ εμφανίζεται μόνο όταν ο ίδιος θέλει να εμφανιστεί, για να υλοποιήσει το όποιο σχέδιο έχει καταστρώσει κατά περίπτωση. Η εμφάνιση του στο σπίτι των Σουάρτζ έχει ως σκοπό να τους αναγκάσει να δώσουν τα χρήματα του στον Φλιν όταν αυτός ενηλικιωθεί. Η εμφάνιση του στο εστιατόριο για να δηλητηριάσει την Λύντια και να πείσει τον Τοντ να συναντήσει τον Θείο Τζακ. Η εμφάνιση του στο σπίτι της Σκάιλερ για να αποχαιρετήσει την οικογένεια του και η εμφάνιση στη λέσχη του Θείου Τζακ για να εκδικηθεί για τον θάνατο του Χανκ. Ακόμα και το πιο τραβηγμένο σχέδιο του λειτουργεί, γιατί είναι ένα σχέδιο που το έχει καταστρώσει ο Χάιζενμπεργκ.

Όλα λειτουργούν. Όλα εκτός από την στιγμή που συναντάει τον καταρρακωμένο Τζέσι. Σε εκείνο το σημείο, συνειδητοποιώντας την ευθύνη του για την πορεία του πρώην προστατευόμενου του, το πατρικό ένστικτο του Γουόλτερ Γουάιτ ξυπνάει ξανά μέσα του και με μια βουτιά ρίχνει κάτω τον Τζέσι για να τον προστατέψει από το επικείμενο μακελειό. Τώρα όμως που ο Χάιζενμπεργκ είναι ξανά ο Γουόλτ, είναι και πάλι ευάλωτος και αδύναμος. Μία σφαίρα περνάει τα σωθικά του.

Η μεγάλη του ήττα είναι ταυτόχρονα και μια μεγάλη νίκη. Ο Χάιζενμπεργκ πληγώθηκε θανάσιμα από τον Γουόλτερ Γουάιτ (ή αντίστροφα). Κανένας άλλος δεν μπόρεσε να τον πληγώσει παρά μόνο ο ίδιος του ο εαυτός. Ένα μοτίβο που επαναλαμβανόταν διαρκώς από την αρχή της σειράς μέχρι τώρα δηλαδή. Αυτή ήταν άλλωστε η ιστορία του Breaking Bad. Η ιστορία ενός ανθρώπου που σε μια κρίσιμη στιγμή της ζωής του, δημιούργησε μια bigger than life περσόνα, γιατί, όπως ο ίδιος παραδέχεται στην τελευταία του συνάντηση με την γυναίκα του, ήταν καλός σε αυτό που έκανε και ένιωθε ζωντανός.