Τρεις νεαροί κινηματογραφιστές παρακολουθούν τις περιπέτειες ενός κυνηγού Τρολ στα βουνά της Νορβηγίας.
Λοιπόν, έχουμε και λέμε: District 9, Cloverfield, Paranormal Activity, [Rec], Quarantine, The Last Exorcism. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα ψευδοντοκιμαντέρ τις τελευταίας διετίας που μου έρχονται στο μυαλό. Τι καινούργιο λοιπόν έχει να προσφέρει το Troll Hunter πάνω σε ένα είδος που όταν δεν καινοτομεί (βλέπε District 9), καταντάει εξαντλητικά κουραστικό (βλέπε Paranormal Activity);
Πρώτα απ' όλα πρόκειται για σκανδιναβική παραγωγή και οι πρωταγωνιστές της μιλάνε Νορβηγικά. Δεύτερον η δράση εξελίσσεται στα πανέμορφα τοπία της παγωμένης Νορβηγίας. Τρίτον και κυριότερον, ξέχασε τα φαντάσματα, τους εξωγήινους και τα σατανικά πνεύματα, εδώ έχουμε Τρολ φίλε μου. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κανείς μέχρι σήμερα δεν είχε σκεφτεί να χρησιμοποιήσει τα συγκεκριμένα πλάσματα για βασικούς "κακούς" μιας τέτοιας ταινίας. Να σημειωθεί τέλος πως σε αντίθεση με τις περισσότερες από τις ταινίες που ανέφερα πιο πάνω, εδώ δεν χρειάζεται να περιμένουμε μιάμιση ώρα για να εμφανιστεί ο εχθρός που έχουν να αντιμετωπίσουν οι πρωταγωνιστές. Σχεδόν από την αρχή γίνεται η αποκάλυψη του μυστικού που κρύβει ο αινιγματικός κυνηγός και από 'κει και πέρα η "παρέλαση" τούτων των πλασμάτων επί της οθόνης είναι αρκούντως εντυπωσιακή.
Κερδίζοντας πόντους πρωτοτυπίας περισσότερο για την θεματολογία του και λιγότερο για τον τρόπο με την οποία την χειρίζεται, το Troll Hunter αν και δεν φέρνει επανάσταση πάνω στο είδος του mockumentary, καταφέρνει να το ανανεώσει και να σου αποδείξει για μια ακόμα φορά πως αν ψάχνεις απελπισμένα για κάτι "φρέσκο" πάνω στο σινεμά, καλό είναι να μην αρχίσεις το αναζήτηση από την απέναντι πλευρά του ατλαντικού, αλλά από κάπου κοντινότερα. [4/5]
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου