Tremé (Τριμέι) ονομάζεται η ιστορικότερη γειτονιά της Νέας Ορλεάνης η οποία ακόμα και σήμερα παραμένει το κέντρο της αφροαμερικάνικης κουλτούρας της πόλης αλλά και της Jazz μουσικής γενικότερα, έχοντας βγάλει μερικούς από τους σπουδαιότερους μουσικούς όλων των εποχών. Treme επίσης ονομάζεται η τηλεοπτική σειρά του ΗΒΟ που έκανε πρεμιέρα τον Απρίλιο του 2010 και διαδραματίζεται στην συγκεκριμένη περιοχή αμέσως μετά το χτύπημα του τυφώνα Κατρίνα.
Ο David Simon, για όσους δεν γνωρίζουν, είναι πρώην δημοσιογράφος της Baltimore Sun και συγγραφέας ο οποίος στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας διασκεύασε για την μικρή οθόνη το βιβλίο του The Corner, με την ομώνυμη σειρά να αποσπάει διθυραμβικές κριτικές και να κερδίζει τρία Eμμυ, δύο εκ των οποίων για το σενάριο και την παραγωγή του Simon. Λίγα χρόνια αργότερα έμελλε να δημιουργήσει αυτό που στην πορεία θα χαρακτηριζόταν (έτσι απλά) ως η καλύτερη τηλεοπτική σειρά όλων των εποχών. Το The Wire υπήρξε ένα έργο πολύ μπροστά από την εποχή του και στις πέντε σεζόν που έμεινε στον αέρα κατάφερε με την διεισδυτικότητα του να παραδώσει μια αριστουργηματική σπουδή πάνω στους θεσμούς που διαμορφώνουν (και διαβρώνουν) την σύγχρονη κοινωνία. Ένα χρόνο μετά το φινάλε του The Wire, ο Simon μαζί με τον Ed Burns μετέφεραν στην μικρή οθόνη το βιβλίο του Evan Wright, Generation Kill, σε μια μίνι σειρά εφτά επεισοδίων που επικεντρώθηκε γύρω από μια ομάδα Αμερικάνων στρατιωτών την περίοδο του πρώτου κύματος επίθεσης εναντίων της Βαγδάτης το 2003.
Όντας μέγας ουμανιστής (γεγονός που αντικατοπτρίζεται έντονα στο έργο του), ο Simon δεν θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος από το δράμα των κατοίκων της Νέας Ορλεάνης. Την στιγμή που οποιοσδήποτε άλλος καλλιτέχνης με αντίστοιχα κατορθώματα θα μετακόμιζε στο Χόλιγουντ, εκεί δηλαδή που αναπνέει ολόκληρη η τηλεοπτική και κινηματογραφική βιομηχανία, ο Simon αποφάσισε να απομακρυνθεί ακόμα περισσότερο.
Το Treme είναι ένα έργο σπάνιας ομορφιάς, από αυτά που απαιτούν πλήρη αφοσίωση από τον θεατή για να ξεδιπλώσουν όλες τις πτυχές του μεγαλείου τους. Ουσιαστική υπόθεση στην σειρά δεν υπάρχει. Λίγες εβδομάδες μετά το καταστροφικό χτύπημα του τυφώνα Κατρίνα παρακολουθούμε την καθημερινότητα μιας χούφτας ανθρώπων που έχουν σαν κοινό παρονομαστή την αγάπη για τον τόπο τους και την μουσική. Ξεγυμνωμένο από οποιαδήποτε πλοκή, σε μια πρώτη ανάγνωση, φέρνει στο μυαλό ταινίες όπως το Short Cuts του Robert Altman και το Magnolia του Paul Thomas Anderson. Η μοίρα, όπως και στα παραπάνω έργα, είναι αυτή που ορίζει τις ζωές των πρωταγωνιστών.
Ανθρωποκεντρικό, πολύπλοκο και πυκνογραμμένο, το Treme είναι πάνω απ' όλα ένας ύμνος στην έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου να ξεπερνάει κάθε εμπόδιο που συναντάει μπροστά του. Δεν είναι τυχαίο ότι η σειρά ξεκινάει και τελειώνει με τους κατοίκους της Νέας Ορλεάνης να χορεύουν στους δρόμους της πόλης προσπαθώντας ουσιαστικά να ξορκίσουν τους δαίμονες τους με όπλο την σπουδαία μουσική που γέννησε ο τόπος τους.
Με το ΗΒΟ να δείχνει τυφλή εμπιστοσύνη στον David Simon για μια ακόμα φορά (η σειρά αγνοήθηκε παντελώς από κοινό και κριτικούς, αλλά ανανεώθηκε για δεύτερη σεζόν) απέδειξε πως ακόμα μπορεί να πραγματοποιηθεί τέχνη στην τηλεόραση απαλλαγμένη από στείρους κανόνες και συμβάσεις, που μιλά κατευθείαν στην ψυχή μας. Κι αυτό φίλε μου είναι ένα κατόρθωμα διόλου ασήμαντο. [5/5]
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου