Οι 10 Κινηματογραφικές Απογοητεύσεις του 2014

Transcendence - Ο βραβευμένος με Οσκαρ διευθυντής φωτογραφίας του Κρίστοφερ Νόλαν σκηνοθετεί την πρώτη του ταινία, ένα δράμα επιστημονικής φαντασίας με πρωταγωνιστή τον Τζόνι Ντεπ. Τι μπορεί να πάει στραβά; (απάντηση: τα πάντα)

 

Jersey Boys - Η χειρότερη ταινία του Κλιντ Ίστγουντ εδώ και κάμποσα χρόνια, θυμίζει τηλεταινία της δεκαετίας του '80 και όχι το έργο του σκηνοθέτη που μια δεκαετία πιο πριν παρέδιδε το ένα αριστούργημα μετά το άλλο.

Maps to the Stars - Έχει γίνει πλέον ο Κρόνεμπερκ παρωδία του εαυτού του, η απλά προσπαθεί να μιμηθεί (ανεπιτυχώς) τον Τόντ Σόλοντζ;

The Amazing Spider-Man 2 - Το πρώτο Amazing Spiderman ήταν εκείνη η (σχεδόν) σπουδαία ταινία που θα περίμενες από τον σκηνοθέτη του 500 Days of Summer. To δεύτερο μοιάζει με corporate κατασκεύασμα, σκηνοθετημένο στον αυτόματο πιλότο.

Sin City: A Dame to Kill For - Ο Ροντρίγκεζ άργησε... εφτά χρόνια.

Noah - Το πρώτο στραβοπάτημα στην καριέρα του Αρονόφσκι. Ούτε που κατάλαβα για πιο λόγο ήταν το όνειρο ζωής του να σκηνοθετήσει τούτο το βιβλικό έπος.

God's Pocket - Όχι ακριβώς το σκηνοθετικό ντεμπούτο που θα περίμενες από τον Τζον Σλάτερι (του Mad Men), αλλά τουλάχιστον μια καλή ευκαιρία για να θυμηθείς πόσο σπουδαίος ηθοποιός υπήρξε ο Φίλιπ Σίμουρ Χόφμαν.

The Raid 2 - Όσο εύστοχο σε διάρκεια και περιεχόμενο ήταν το πρώτο Raid, τόσο υπερφίαλο και υπερβολικό βρήκα το δεύτερο.

Dead Snow 2 - Έπειτα από καμία εκατοσταριά ταινίες με ναζί ζόμπι, υπάρχει ένα σημείο όπου αρχίζει να εξαντλείται το ανέκδοτο. 

Boyhood - Εντάξει, βαράτε ελεύθερα. Παίζει να είμαι και ο μόνος εκεί έξω που δεν του άρεσε (τόσο πολύ) το έπος του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ. Ο άνθρωπος άξιζε εκατό Οσκαρ πέρσι για το Before Midnight, ωστόσο κάτι στο Boyhood δεν μου έκανε «κλικ». Θέλεις ότι βρήκα γελοία την πλοκή με τον μεθύστακα πατριό, ή ακόμα πιο γελοίο το γεγονός ότι μία αμόρφωτη white trash μάνα γίνεται μέσα σε λίγα χρόνια καθηγήτρια πανεπιστημίου (ούτε καν διευθύντρια σούπερ μάρκετ). Αν δεν υπήρχε και το gimmick όπου η ταινία γυριζόταν εδώ και δώδεκα χρόνια, το Boyhood θα περνούσε και δεν θα άγγιζε.