Η φυλήΥπόθεση: Σε ένα σχολείο κωφών στην Ουκρανία, ένας έφηβος μπλέκει με μια συμμορία νεαρών συμμαθητών του.
Η Γνώμη μου: Με μακρόσυρτα μονοπλάνα, χωρίς διαλόγους και με σαφή δάνεια από το σινεμά του Γκασπάρ Νοέ, το ντεμπούτο του Ουκρανού Μίροσλαβ Σλαμποσπίτσκιι, είναι η απόλυτη κινηματογραφική γροθιά στο στομάχι για φέτος. Χρησιμοποιώντας την απουσία διαλόγων περισσότερο σαν gimmick και λιγότερο για να αναδείξει τα προβλήματα της κοινωνίας των κωφών, το φιλμ περνάει από την μια εντυπωσιακή σκηνή στην επόμενη ανεβάζοντας διαρκώς τις εντάσεις, με αποκορύφωμα το συγκλονιστικό φινάλε που θα λιγήσει τα νεύρα και του πιο σκληρόπετσου σινεφίλ. Συγκεκριμένα κατά την προβολή της ταινίας στο Ολύμπιον, υπήρξαν δύο λιποθυμιές στην πλατεία, την στιγμή που ο διπλανός μου στο θεωρείο τραβούσε τα μαλιά του και ούρλιαζε, ενώ πίσω μου κάποιοι γελούσαν και μπροστά μου ένα ζευγάρι φιλιόντουσαν (!!!). Βροντερό το χειροκρότημα στο φινάλε.
Χώρα Παραγωγής: Ουκρανία
Χρονιά: 2014
Σκηνοθέτης: Μίροσλαβ Σλαμποσπίτσκιι
Τμήμα: Διεθνές Διαγωνιστικό
Βαθμολογία: 4.5/5 (κρατάω το πεντάρι για την δεύτερη φορά που θα το ξαναδώ)
Στα γρήγορα:
Métamorphoses: Η καλύτερη ταινία του Κριστόφ Ονορέ εδώ και πολλά χρόνια, είναι μια ονειρική ελεύθερη διασκευή στο έργο του Οβίδιου, προσαρμοσμένη στα βουκολικά τοπία της σύγχρονης Γαλλίας. 4/5
Timbuktu: Περισσότερο χαμηλότονο απ' ό,τι θα περίμενες από μια ταινία που πραγματεύεται την κατοχή του Τιμπουκτού από τους τζιχαντιστές. Το φιλμ Αμπντεραμάν Σισακό, τονίζει την βια υπογείως παρακολουθόντας τις ζωές μιας χούφτας ανθρώπων να αλλάζουν σταδιακά. 3.5/5
Phoenix: Εξαιρετικό ερμηνευτικά και σκηνοθετικά, τούτο το φιλμ νουάρ σκοντάφτει ελαφρώς στην ολίγον παράλογη πλοκή του, αν και στο τέλος αποζημιώνει με μια σκηνή προορισμένη να μείνει κλασσική (Ένα Οσκαρ στην Νίνα Χος τώρα παρακαλώ). 3.5/5
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου