Οι 10 Καλύτερες Ταινίες του 2013

 10. Upstream Colour - Αποδομεί διαρκώς εικόνες και ήχους, ο Σέιν Καρουθ του Primer, και τους ξαναχτίζει από την αρχή, δημιουργώντας ένα στρεβλωμένο και πολυσύνθετο παζλ που ισορροπεί ανάμεσα στο δράμα, το οικολογικό θρίλερ και την επιστημονική φαντασία. Ένα φιλμ που απαιτεί (και αξίζει) επαναλαμβανόμενες προβολές.

09. Drinking Buddies  - Σε ξεγελάει αρχικά ο Τζο Σουάνμπεργκ αφού σου δίνει την εντύπωση πως θα παρακολουθήσεις ένα ακόμα τυπικό Αμερικάνικο ρομ κομ. Χωρίς όμως να προσπαθεί να αλλάξει τους κανόνες του είδους, τους προσαρμόζει έτσι ώστε να μιλήσει για την ψευδαίσθηση των ανθρώπινων σχέσεων και την ερωτική απογοήτευση, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα τις μικροεκφράσεις των σπουδαίων ηθοποιών του για δώσει έναν ανεπιτήδευτο τόνο στην ταινία. Thumbs up στην εντυπωσιακή Ολίβια Ουάιλντ που δεν σταματάει να «θαμπώνει» την οθόνη σου με την ομορφιά της. 

08. All Is Lost - Κλειστοφοβικό και καθηλωτικό παρότι εξελίσσεται στα ανοιχτά της θάλασσας και δεν ακούγεται σχεδόν καμία λέξη από τον πρωταγωνιστή του επί 107 λεπτά. Tο All is Lost είναι μια συναρπαστική σπουδή πάνω στο ένστικτό της ανθρώπινης επιβίωσης. Κάτι σαν το τραχύ και ακατέργαστο αδερφάκι του Gravity. 

07. La vie d'Adèle - Δεν θα είχαν καμία σημασία ούτε οι σπουδαίες ερμηνείες των δυο πρωταγωνιστριών, ούτε οι λεπτομερείς και μακρόσυρτες ερωτικές σκηνές, εάν ο ίδιος ο σκηνοθέτης δεν προσέγγιζε με ευαισθησία τις δύο ηρωίδες του για να αφηγηθεί μια ακόμα ιστορία αγάπης που αποδεικνύεται τόσο εύθραυστη και ανεπίτευκτη, όσο και ολόκληρος ο κόσμος γύρω μας. 

06. Like Father, Like Son - Ακολουθώντας ζεν αφηγηματικούς ρυθμούς και με την γνωστή ουμανιστική του προσέγγιση, ο μεγάλος Χιροκάζου Κορέεντα, βάζει στο μικροσκόπιο τον παραλογισμό του σύγχρονου τρόπου ζωής, ολοκληρώνοντας ιδανικά μια άτυπη τριλογία για την παιδική αθωότητα και τον πετρόψυχο κόσμο τον ενηλίκων, που ξεκίνησε με το Nobody Knows και συνεχίστηκε με το I Wish.  

05. Jîn - Ελεύθερη μεταφορά του παραμυθιού της Κοκκινοσκουφίτσας, όπου πρωταγωνίστρια είναι μια μικρή κούρδισσα αντάρτισσα που το σκάει στα δάση της Τουρκίας για να γλιτώσει από τα δεινά του πολέμου και να αναζητήσει την χαμένη της αθωότητα. Όσο ανακαλύπτει ξανά την παιδικότητα της όμως, τόσο ευάλωτη γίνεται στον κάθε «λύκο» που συναντάει στο διάβα της. Η υποβλητική φωτογραφία και το μόνιμο «μουρμουρητό» ενός βιολοντσέλου, προσδίδουν στην ταινία λιτανική, σχεδόν υπνωτική, ατμοσφαίρα, ενώ η μικρή Ντενίζ Χασγκουλέρ συγκινεί με την αποφασιστικότητα και την αυθεντικότητα της ερμηνείας της. Η ταινία έκπληξη του πρόσφατου φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης. 

04. Before Midnight - Όλα όσα αγαπήσαμε στις δύο προηγούμενες ταινίες βρίσκονται εδώ. Οι ακαταμάχητοι πρωταγωνιστές, οι κοφτεροί διάλογοι, το χιούμορ και ο ρομαντισμός. Μόνο που το Before Midnight έχει το θάρρος να προχωρήσει παραπέρα και να εμβαθύνει ακόμα περισσότερο στις νόρμες που ορίζουν τις ανθρώπινες σχέσεις, χρησιμοποιώντας αυτά τα γνώριμα υλικά για να τις κατανοήσει,να τις αμφισβητήσει,να τις αναθεωρήσει και στο τέλος να τις αποδεχθεί.

03. The Dirties - Μια από τις πιο ουσιαστικές ταινίες με θέμα την σχολική βια, το The Dirties είναι ένα αναπάντεχο χιουμοριστικό υβρίδιο ανάμεσα στο found footage genre και το ψευδοντοκιμαντέρ, που κέρδισε πανάξια το μεγάλο βραβείο στο αληθινά ανεξάρτητο φεστιβάλ του Σλάμντανς. Περίπου σαν Ελέφαντας προσαρμοσμένος στο σήμερα και γεμάτο σινεφιλικές αναφορές, με αποκορύφωμα τους καλύτερους τίτλους τέλους που έχεις δει εδώ και αρκετό καιρό.

02. The Selfish Giant - Ωδή στην παιδική αθωότητα και ταυτόχρονα κοινωνικό σχόλιο για την δυσχερή οικονομική κατάσταση των κατοίκων του Μπράντφορντ της Βόρειας Αγγλίας. Το Selfish Giant συγκλονίζει με την ρεαλιστική, σχεδόν ντοκιμαντερίστικη, καταγραφή της καθημερινότητας δύο αγοριών που αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον για τις οικογένειες τους και τις λεπτές πινελιές χιούμορ που προσθέτει η Κλιό Μπερνάρντ στο σενάριο της, προτού σαρώσει κάθε κομμάτι της ύπαρξης σου με το σπαρακτικό φινάλε. 

01. Gravity - Πέρα από τα πρωτοποριακά οπτικά εφέ, τον καταιγιστικό ρυθμό και την συγκλονιστική ερμηνεία της Σάντρα Μπούλοκ, το Gravity είναι ένα κινηματογραφικό μεγαθήριο που δεν είναι ακριβώς blockbuster, επιστημονική φαντασία, ή ταινία επιβίωσης κι όμως καταφέρνει και καινοτομεί σε κάθε ένα από αυτά τα είδη, μολονότι αγνοεί επιδεικτικά τις αρχές τους. Πάνω απ' όλα όμως το Gravity επιτυγχάνει στον πιο βασικό απ' όλους τους «κανόνες» της έβδομης τέχνης. Είναι μια ολοκληρωμένη οπτικοακουστική εμπειρία αποκλειστικά και μόνο για να βιωθεί στην μεγάλη οθόνη.