TIFF53: Απολογισμός

Πηγαίνοντας από το Ολύμπιον προς το λιμάνι.

Σε εννέα μέρες είδα συνολικά 25 ταινίες. Την δέκατη μέρα δεν άντεξα να περιμένω σε ουρές εκατοντάδων ατόμων και επέλεξα να μην δω καμία ταινία.

Οι 24 από τις 25 ταινίες ήταν παραγωγής 2012.

Οι 25 ταινίες ήταν από 17 διαφορετικές χώρες. 3 από την Ελλάδα (όλες εξαιρετικές), 2 από την Γερμανία, 2 από τις ΗΠΑ, 2 από τον Καναδά, 2 από την Χιλή, 2 από το Μεξικό, 2 από Βέλγιο και μία από Ισλανδία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κουρδιστάν, Ιράν, Ουγγαρία, Αυστρία, Ιαπωνία, Ρουμανία, Δανία και Τουρκία.

Εφτά ταινίες (από τις δεκαπέντε) ήταν από το διεθνές διαγωνιστικό τμήμα και έχω την εντύπωση πως ήταν το τμήμα με τις πιο αξιόλογες και ενδιαφέρουσες ταινίες.

Βγαίνοντας από την αίθουσα Τζον Κασσαβέτης

Διάφορα

Κατά την προβολή της ταινίας Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού στο Ολύμπιον άρχισε να βαράει ο συναγερμός της αίθουσας. Μετά από πέντε λεπτά το πρόβλημα λύθηκε και η ταινία γύρισε πίσω για να συνεχίσει από το σημείο που ξεκίνησε η σειρήνα.

Στην προβολή της Μάγισσας του πολέμου στην αίθουσα Τζον Κασσαβέτης, τα πρώτα δευτερόλεπτα της ταινίας ήταν χωρίς ήχο ενώ στην συνέχεια η ταινία διακόπηκε για δέκα λεπτά λόγω τεχνικού προβλήματος. Οι απόψεις διίστανται για το αν συνεχίστηκε από το ίδιο σημείο που σταμάτησε.

Σε όλες τις ταινίες που είδα υπήρξε και κάποια αποχώρηση από το κοινό (ακόμα και στο απίστευτο No). Οι πιο πολλές αποχωρήσεις υπήρξαν στην Χιγκίτα του The Boy οπού η μισή αίθουσα είχε αδειάσει.

Η μετάφραση των Ελλήνων μεταφραστών στα Q&A με τους σκηνοθέτες των ταινιών ήταν τραγικότατη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο Taboor όπου ο σκηνοθέτης ανέφερε ότι πέρασε τέσσερις μήνες στο στούντιο σχεδιάζοντας τον ήχο της ταινίας, για να μεταφραστεί στα Ελληνικά ότι ο σκηνοθέτης πέρασε τέσσερις μήνες στο στούντιο ηχογραφώντας το τραγούδι (!!!).

Η κυρία μπροστά μου έβαλε στο "αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού" πέντε αστέρια. Το ίδιο κι εγώ.

Τελική κατάταξη

25. Η Εποχή του Ρινόκερου (Κουρδιστάν) 1/5
24. Το Φορτίο του Νεκρού (ΗΠΑ) 2.5/5
23. Ένας Κόσμος Μυστικός (Μεξικό) 2.5/5
22. Μονάχα ο άνεμος (Ουγγαρία) 2.5/5
21. Πέμπτη με Κυριακή (Χιλή) 3/5
20. Στα βαθιά (Ισλανδία) 3/5
19. Τα Παιδιά του Σεράγεβο (Βοσνία-Ερζεγοβίνη) 3/5
18. Εδώ κι Εκεί (Μεξικό) 3/5
17. Περνώντας Σύνορα (Αυστρία) 3/5
16. Κιντ (Βέλγιο) 3/5
15. Οι Μικρές μας Διαφορές (Γερμανία) 3/5
14. Ταμπούρ (Ιράν) 3.5/5
13. Καμιόνι (Καναδάς) 3.5/5
12. Σύννεφο 9 (Γερμανία) 3.5/5
11. The Capsule (Ελλάδα) 3.5/5
10. Η Γη της Ελπίδας (Ιαπωνία) 4/5
09. Πέρα απο τους Λόφους (Ρουμανία) 4/5
08. Μια πειρατεία (Δανία) 4/5
07. Χιγκίτα (Ελλάδα) 4/5
06. Η Μάγισσα του Πολέμου (Καναδάς) 4/5
05. Νύχτα Σιωπής (Τουρκία) 4/5
04. Δεν Είμαι Χίπστερ (ΗΠΑ) 4/5
03. Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού (Ελλάδα) 4.5/5
02. Τα Παιδιά της Κινσάσα (Βέλγιο) 4.5/5
01. Νο (Χιλή) 4.5/5

Το φεστιβάλ μας φέρνει πιο κοντά (sic).

Q&A με τον σκηνοθέτη Ρέις Τσελίκ (Νύχτα Σιωπής).

Διπλό Q&A με Αθηνά Τσαγγάρη (The Capsule) και The Boy (Χιγκίτα).