Πέντε αγαπημένα ριμέικ

 True Lies (1994) - Βασισμένο στο Γαλλικό φιλμ La Totale! του 1991, το True Lies είναι η τελευταία ταινία που συνεργάστηκαν μαζί Τζέιμς Κάμερον και Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ, με τον πρώτο να αυτοανακηρύσσεται βασιλιάς του κόσμου τρία χρόνια αργότερα και τον τελευταίο να μην συμμετάσχει ποτέ ξανά σε ταινία της προκοπής.
 

The Departed (2006) -  Αν δεν έχεις δει το Κινέζικο Infernal Affairs του 2002 τότε σου προτείνω να το δεις εδώ και τώρα. Το ριμέικ που μας έδωσε τρία χρόνια αργότερα ο Μάρτιν Σκορσέζε, αν και ελαφρώς κατώτερο, δίκαια του χάρισε το πρώτο του βραβείο Όσκαρ μετά από έξι αποτυχημένες υποψηφιότητες.

Let Me In (2010) - Αποκάλεσε με ιερόσυλο ή βρίσε με όπως πιστεύεις ότι μου αξίζει, εγώ δεν θα πάψω να θεωρώ καλύτερη ταινία το Let Me In από το Σουηδικό Let the Right One In.

Κing Κong (2005) - Πρώτα ήταν η ταινία του 1933, μετά αυτή του 1976 και τέλος αυτή του 2005. Όνειρο ζωής (ίσως περισσότερο κι από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών) για τον Πίτερ Τζάκσον να σκηνοθετήσει την συγκεκριμένη ιστορία, η νεότερη εκδοχή κατάφερε να μας κάνει να παραπατάμε βγαίνοντας από τις κινηματογραφικές αίθουσες έξι χρόνια πιο πριν.

Insomnia (2002) - Η πιο παρεξηγημένη ταινία από την φιλμογραφία του Κρίστοφερ Νόλαν, βασίστηκε στο ομώνυμο Νορβηγικό ψυχολογικό δράμα του 1997 (το οποίο δεν έχω δει) και διαθέτει μια εξωπραγματική tour de force ερμηνεία από τον σπουδαίο Αλ Πατσίνο.